เนื้อเพลง ถึงลูกถึงคน โดย พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

ปากมันขม โดนข่มเหงอยู่ เก็บกดไว้มันพูดไม่ออก
แต่คราวนี้ทนไม่ไหวหรอก ทนไม่ไหวจะทนทำไม
ถึงลูกถึงคนเลยก็ดี แตกหักเสียทีให้มันรู้
ต้องให้มันรู้กันบ้าง จะดีจะร้ายไม่ตายหรอก
ต้องให้มันรู้กันบ้าง ให้เขาทำข้างเดียวเสียนาน ให้มันรู้